Portakal Agacı

Diş Kirası

 

Dünkü genç kız iftarımızın diş kiraları💌Bu yas grubu neyi sever diye epey dusunup sonunda her birine farkli farkli minik birer el kremi & cicek kolonyalari aldim. Paketi actiklarindaki tepkilerini gorunce onlardan cok ben mutlu oldum😌💜

Çocuklarla Evde Etkinlik Fikirleri

26-27 Kasım günleri, Teog sınavından dolayı ilköğretimler tatil, çocuklar 2 gün boyunca evin içinde "annecim! şimdi ne yapalım???" diye gezinecekler yine muhtemelen. Çoğunlukla kendi başlarına oyun kurmalarına, bizsiz fikir üretmelerine yönlendiriyorum çocukları. Ancvak fikirlerinin tükendiği anlar için geçenlerde yabancı sitelerde gördüğüm bu fikri uyguladım. Epeyce hareketli birkaç gün geçirdik ama fark ettimki onlarla oynamak yormuyor beni, sıkıldıklarında fikir bulamamak daha çok yoruyor. İşte kavanoza yazdıklarımız;

Cadir yapmak
Birlikte pizza yapmak
Pipetten flut yapmak
Birlikte bir odayi temizlemek
Disarda market posetlerinden ucurtma yapmak
Banyoda su ile oynamak
Tiyatro yapmak
Birlikte namaz kilmak
Kurdandan kule yapmak
Misir patlatmak
Evde piknik yapmak
Fondü yapmak
Pipetle suluboya
Kek yapmak
Kendi oyun hamurumuzu yapmak
Parmak boyasi
Kurabiye yapmak
Neler icin Allah'a tesekkur ediyoruz saymak
Kurdan ve bantlarla yildiz yapmak
Evde sinema
Karikatur cizmek
Meyve baskisi
Restorancilik oynamak
Allah'in insanlari cok sevdigini nerden biliyoruz saymak
Kirli camasirlari ayirmak
Elisi kagitlari ile resim
Buyuk kraft kagittan sehir yapmak
Eski dergilerden kolaj
Saklambac
Spor yapmak
Birlikte ruzgari incelemek
Pipetle ve kagit bardaklarla bowling oynamak
Kendi maskenizi yapmak
Hikaye okumak
Kendi fotograflarinizi cekmek
Bulasik yikamak

Güneş Sepeti

Ruhumun kapkara bulutlarla kaplanmaya başladığını hissettiğim zamanlar sevdiğim insanları görme ihtiyacımın tavan yaptığı dönemler oluyor hep. Geçen haftalarda yine böyle döneme girdiğimi hisseder hissetmez çok sevdiğim iki dostumu bize davet ettim. Bir pazar günü eşleri ve çocuklarıyla kalkıp bize gelmeye ikna oldukları için de her birine bir sepet hazırladık kızımla. Günümü, ruhumu, dünyamı aynı bir güneş gibi aydınlattıkları için güneşin renklerinde ıvır zıvırlarla doldurduk sepetlerimizi de...

Yeni Ev Hediyesi

En çok sevdiğim şeylerden biri, arkadaşlarım için hediye sepetleri/kutuları hazırlamak. Dün yine çok sevdiğim bir yakınımın yeni evine giderken ona nasıl bir hediye hazırlayabileceğimi düşündüm. 

Sonunda her birinin bir duayı temsil ettiği minik şeylerden oluşan bir sepet hazırladım. İşte sepetim ve içindekilerin anlamları:

Yeni Ev Hediyesi Sepeti:

• Kahve: Dostluklariniz yillarca surmesi
• Zeytinyagi: Sevginizin ölümsüz olmasi
• Nar eksisi: Yuzunuzu eksiten tek sey olmasi
• Recel: Hep tatli dilli olmaniz
• Kuruyemis: Yuvanizin bereketli olmasiSabun & Bez: Tum sıkıntılarınızın kolayca gecmesi
• Kek kaliplari: Agzinizin tadinin hic bozulmamasi DUASIYLA....

Mutfağınızda Buz Devri

 Kalıplarınızı buz yapmak dışında sıradışı fikirler 

Portakal Ağacı, Temmuz 2013, fotoğraflar: Zeynep Turanlı

 

 

Bayram... Sofralar... Hediyeler

 

Bayram tatilini evimizde ama dolu dolu geçirdik... Arefe gününden bir gün önce küçük kağıt çantalar almıştım. Onların içine yağlı kağıt serip saplarına bayram notlarımızı takıp çıkartmalarla süsledik.

İçlerini doldurmak için de Arefe gününü mutfak masasının etrafında iki küçükle, bayramda herkese şekilli kurabiyeler yaptık. En son arkamı döndüğümde Mus'ab cama hamur yapıştırıyordu!  (kurabiyelerin tarifi google çevirisi ile buradan)

Bu bayram kayınvalidemler hacda oldukları için kayınbiraderlerimi bize kahvaltıya çağırdık. Önceki gece 6'ya kadar uğraştım ama en azından içim rahat etti. Menüdekiler sodalı poğaça, etli karalahana dolması, hazır yufkadan kol böreği, susam alerjimizden dolayı keten tohumlu ve ayçekirdekli sokak simidi (tarifi buradan aldım), fırın poşetinde patates ve fırında köfte, hazır baklava yufkasından pileli baklava (tarifi şuradan aldım)

Yeğenlerime bu bayram harçlıklarını bu defa kraft kağıtları süsleyerek yaptığım keselerle verdim. Desenli kağıtlar ve çıkartmalar yine iş başındaydı...

Uzun tatilde kendimiz için hazırladığım bir kahvaltıda ablamın Amerika'da iken yaptığı örgü ekmekleri hatırlayıp bu tarifteki hamurdan örgüler yaptım. Yanına da fırın köfte, sütlü ekmek tarifine çavdar unu, incir ve kayısı parçaları ekleyip yaptığım ekmek ile pudingli kek eşlik etti.

Tatilin son günü de annemler ve ablamlar geldi kahvaltıya. Onlara da baklava yufkasından patatesli börek (tarif buradan ama ben arasına krema değil yağlı su sürdüm), patlıcanlı börekitas (tarif buradan) ve keten tohumlu ekmekler (sitedeki sodalı poğaçaya keten tohumu ekledim sadece) yaptım.

Bayram tatili geçti, bendeki bütün enerjiler tavan yaptı, bebek gelince yemek yapmaktan ne kadar uzak kalmak isteyeceğimi hatırlayıp kendimi buzluğu doldurmaya verdim, sonrasında da hasta olup kendimi kafeinsiz bitki çayına verdim...

En son dün de canım lise arkadaşlarım bana babyshower düzenlediler. Ev sahibimiz Aslı da yeni eve taşındığı için ona bir hediye sepeti hazırladım. İcindekiler: hastaliklarin hic size ugramamasi duasiyla sizma zeytinyagi, agiz tadinizin hic bozulmamasi duasiyla portakalli ve cevizli kurabiyeler, yuvanizdan bereketin eksik olmamasi duasiyla zeytinli ve zahterli ekmekler, en karanlik zamanlarda birbirinizi aydinlatmaniz duasiyla mum... (Fikri ilk pinterest'te gormustum...)

Kapanışı da Aslı'nın muhteşem sofrası ile yapayım... Mutluluk, neşe ve asla unutamayacağım dakikalarla dolu bir gün yaşattı arkadaşlarım bana...

Ben yazana kadar yoruldum, inşallah siz okurken yorulmamışsınızdır...

Küçük Mutluluklar

Bu aralar beni en çok mutlu eden şeylerden biri; günün ilk ışıklarıyla beraber kahvaltı sofrasını hazırlamak... Büyük bir davet verecek kadar enerjim olmasa da işe gitmeden ailem için her sabah güzel bir kahvaltı sofrası hazırlamak, güne daha huzurlu başlamamı sağlıyor. Sofranın başına oturunca miniklerin çığlıklarının her yeri kaplaması, abla kardeş bir türlü çatalları paylaşamamaları bile bozamıyor bu huzuru...

2 Çocukla Doğu Karadeniz: Ayder, Sümela, Uzungöl, Gürcistan

Ramazan telaşına kapılmadan son fotoğraflarımı da paylaşayım. 2 gün sonra aklımda tamamen başka kareler olmaya başlayacak çünkü... Şimdiden hepinize hayırlı, hakkıyla yaşayabileceğimiz bir Ramazan ayı diliyorum...

Ayder'de 2 yaramaz bıdık, ne kadar üşüdüğümüzü onların ilginç kıyafet kombinasyonları anlatıyor en iyi:)

Sümela

Sümela'ya yürüyerek tırmandığımız yol.

Anneleri onlarca basamağı çıkıp yorgun düşünce ailenin geri kalanını bu terasta beklemeye karar verdi...

Yıllarca Uzungöl fotoğraflarına hayran hayran baktıktan sonra karşıma çıkan korkunç yapılaşmanın bende ne denli hayal kırıklığı yarattığını tarif edemem. Binaları katmadan çekmeye çalışınca geriye bu küçük kare kalıyor...

Uzungöl İnan Kardeşler'de kurufasulye... 

Az gidip uz gittikten sonra nihayet karşımıza çıkan Tiflis, Gürcistan

Tiflis'in minik camisinde koşuşturan miniklerimiz

Sokaklardaki resim ve eskici pazarları...

Tiflis'lerin önerisiyle gittiğimiz Dzveli Sakhli lokantası

Bizimkinden farklı olarak terbiye eklemeden yaptıkları mantar çorbası, şeffaf bir çorba içmek ilginç gelse de Allah'tan tadı güzeldi.

Kardeşini kıskandığı için onun tahtına kurulan 5 yaşındaki ablamız! (Bu fotoğraf aklıma başka bir fotoğrafı getirdi... Zaman ne çabuk geçiyor...)

2 Çocukla Doğu Karadeniz: Artvin, Şavşat

Geçen hafta aylar öncesinden planlarını yaptığımız mini doğu karadeniz turunu yaptık. Doğrusu son ana kadar "bu haldeyken gitmesek mi?" diye düşünsek de Şavşat'ta bizi bekleyen arkadaşlarımızın hatrına gözümüzü karartıp yola çıktık. Artık nasıl kararmışsa gözümüz bir ara Gürcistan'a bile gittik geldik! Gezdiğimiz yerlerin hepsini yazmaya çalışacağım ama ilk sıra bizi kendine en çok hayran bırakan Şavşat'ta.

Uçağımızın 5 saat! rötar yapması yüzünden Şavşat'a yere gece yarısı yorgunluktan ölmüş bir halde varınca doğrusu yolculuğa çıktığım için çok pişman olmuştum ama sabah uyanıp bu manzarayla karşılaşınca "iyiki gelmişiz!" dedim.

Bir zamanlar siteye en çok eklediğim şey makro çiçek & böcek fotoğraflarıydı...

Bu gezide bu sevgimi yeniden hatırladım...

Ayşe İkbal'in boş kaldığında oyalanabildiği tek şey resim yapmak...

İnsanın saatlerce yeşilin bambaşka tonlarını seyre dalası geliyor Şavşat'ta...

Şavşat'ın en gizli ve büyüleyici güzelliği Karagöl...

Kaymak ile yapılan meşhur gevreği...

alabalığı...

eriştesi...

ve peynir eritmesi.

bunlar da Şavşat'ın yayla köylerinden her ayrılışımızda "anne köyümüze dönelim!!!" diye ağlayan, İstanbul'a gelince hala, bizi orada büyük bir misafirperverlik ile ağırlayan eşimin lise arkadaşını ve kıymetli eşini sorup duranlar...

Ulaşım ve Konaklama: Biz ulaşım için Kars'a uçakla gidip oradan araba ile Şavşat'a gittik. Şavşat'ta Laşet Ahşap Evleri'nde ve Karagöl Tesisleri'nde kaldık. Detaylı bilgiyi tesislerin sitelerindeki telefon numaralarından alabilirsiniz.

Yolculuk Sonrası Sepeti

Son 24 saatte epey bir yemek pişirince bu anıyı kaydetmemek olmazdı. Annemler inşallah bu gece yolculuklarından dönüyorlar. Aslında onlara da kayınvalidemlere hazırladığım gibi bir sofra hazırlama hayali kuruyordum.

Ama annemler çok geç dönecekleri için muhtemelen o saatte yemeğe getirtemeyecektim. Ben de onun yaptığı gibi bir sepet hazırladım. Sepetin içine koymak için dün gece patatesli patlıcan yemeği, hoş bir kabak yemeği ve taze bezelyeli enginar yemeği pişirdim. Sabah da sodalı poğaça ve alacalı kek yaptım. Sepete taze meyve, bir ekmek ve bir menekşe ekledim... İnşallah onların bizi mutlu ettikleri gibi biz de onları sevindirebiliriz...

Bir Çocuğun Yüzündeki Tebessüm Olmak

Bir önceki yazıda duyurmaya çalıştığım minik bir yardım isteğine gelen yanıtlar o kadar güzeldiki... 2 haftadır dünyanın her yerinden okula telefonlar gelmiş, pek çok okuyucu, hatta dernek yardım yapacaklarını belirtmiş. Cemile hanım köye kıyafetleri dağıttıklarını, bundan sonrakileri de aynı sefaleti çeken komşu köylere yollayacaklarını belirtti.

Ülkemizde kardeşliğe, dayanışmaya en çok ihtiyaç duyulan günlerde, sizler gibi insanların var olduğunu bilmek geleceğe karşı umutlarımı arttırdı. Portakal Ağacı bana dayanışmayı, düşünceleri farklı farklı olsa da yardıma ihtiyaç duyulan her yerde insanların tek bir yürek olabileceğini kanıtladı. Şimdi sıra tek yürek olup Van'daki yaraları sarmakta. Bana kardeşliğin en güzel örneğini gösteren Portakal Ağacı ailesi adına inşallah bu hafta dağıtımına başlanacak kitabımdan alacağım tüm telif ücretini Van'a yollayacağım.

Sarıgöl İlköğretim Okulu adına da ne kadar teşekkür etsem fotoğraflardaki tebessümlerin içtenliği kadar güzel anlatamam duygularımı. İşte mutluluğun fotoğrafları:

Ben en çok bu fotoğrafı seviyorum, lastik pabuçlar elde, botlar ayaklarda...

Portakal Ağacı'nın Dalları İyiliğe Uzanıyor...

çizim: Afsaneh

Bugün sizlerle Türkiye'nin bir köyündeki çocuklarının tarifini paylaşacağım. Tarif köy okulu öğretmeninin eşine ait:

"Merhabalar Hatice Hanım, blogunuzu sessiz, sakin takip edenlerdenim, arada bir yorum yazmışlığım olmuştur...

Benim aslında sizden bir istirhamım olacak; ben Samsun'un  bir dağ köyünde yaşıyorum, eşim öğretmen... Yaşadığımız bu köyün çocuklarının hali içler acısı. Fakirlik, sefalet diz boyu... Kendi mahsüllerini yapıp yedikleri için bir sıkıntı yok bu konuda. Sıkıntıları kılık kıyafet. İnanır mısınız okula gelen yavrucakların üzerinde bir montu bile yok... Demem o ki; çevreniz mutlaka geniş, ulaşabildiğiniz insan sayısı da oldukça geniştir sanıyorum... Sizden ricam kullanılmayan kılık kıyafetlerin, ayakkabıların bu yavrucaklara gönderilmesi...

Okulumuzda 6'sı kız, 5'i erkek olmak üzere toplam 11 öğrenci (bunlar 7,8,9 yaşlarında,yani 1,2 ve 3. sınıf öğrencileri) var.Ayakkabı numaraları da ortalama 30 ila 34 numaraları arasında değişiyor.Naylon lastik ayakkabı ile kundura ya da bot arasında birkaç numara farkı olabilir, bu da mühim değil; annelerinin ördüğü patikleri giyip aradaki farkı kapatabilirler, eğer büyük gelirse...:) Bu çocukların birkaç da kardeşleri var; 1-5 yaş arası,; 8-10 çocuk kadar, kız erkek karışık...

Aslında size şunu söylemek isterim ki, bu köyde her şey ama her şey insanlar tarafından kullanılabilir.Yani en basit plastik bir yoğurt ya da peynir kutusu bile insanlar için değerli... Demem o ki; sizin için hiçbir önemi olmayan bazı şeyler buradaki insanları çok ama çok mutlu kılacak, buna emin olun...  Sizden ricam kullanılmayan kılık kıyafetlerin, ayakkabıların bu yavrucaklara gönderilmesi... "

Aylar önce pek çok okuyucudan ellerindeki küçülen kıyafetleri nereye verebileceklerine dair mailler almıştım. Çocuklarınızın artık kullanılmayan kıyafetlerini bir yere vermek isterseniz veya herhangi bir nedenle bir sadaka bağışlamanız gerektiğine inanıyor ama nereye, ne vereceğinizi düşünüyorsanız Samsun'un bu köyündeki çocuklar belki de sizleri bekleyenlerdir.

Gönderimleriniz için adres: Cemile KARA 
Sarıgöl İlköğretim Okulu Yakakent Samsun 55810 tel: 0505 904 1033

Kırmızı Minder

İlk projemiz Kırmızı Minder yayında! Sitenin ilk yazısına göz gezdirip fikirlerinizi sunarsanız çok sevinirim.

Haftanın İlham Kaynakları #1

Bu aralar internette karşıma çıkıp "bunu mutlaka bir yere not edeyim!" dediğim fikirleri Portakal Ağacı'na yazmaya karar verdim, böylece  "nerede görmüştüm ben bu fikri?" sorunundan kurtulmayı ümit ediyorum...

üst sıra: Green Gate'in çaydanlığı, Goosewoman'ın mutfağı
alt sıra: Real Living Magazine'in kırmızı mutfağı, Cafe Grumpy'nin turuncu duvarları

üst sıra: Crate&Barrel'ın renkli kapları, Yvonne'in mutfak rafları
alt sıra: Mario Batali'nin renkli tencereleri, Tord Boontje'nin garland avizesi (fotoğraf defne koryürek'e ait )

Bebek Hediyeleri

Önümüzdeki aylarda bebekleri olacak pek çok arkadaşım var. İlk kez bebekleri olacak arkadaşlarımın büyük çoğunluğu da erkek bebek bekliyor. Ben de günlerdir bu bebekler için neler yapabileceğimi düşünüyorum. Doğrusu mağazalarda satılan hepsi birbirinin aynı şeyleri almak yerine kendi yaptığım şeyleri verirsem bu bebeklerin annelerine verdiğim değeri daha iyi gösterebileceğimi umuyorum. Yeğenimin doğumunu beklediğimiz zamanlarda bebek önlüklerine etaminle desenler işleyip ablama göndermiştim. Bu defa ne yapabileceğimi düşünürken bir sitede t-shirt transfer kağıdıyla hazırlanan bebek kıyafetlerini gördüm.

Önce internetten ütüyle t-shirt'e transfer yapmak için kullanılan kağıtları araştırdım. Açık renkli kumaşlar için kullanılan kağıtlardan sipariş edip gelmelerini beklemeye başladım.

Kağıtlar için beklerken bebek atletleri ve önlükleri aldım ve japon sitelerindeki çizgi film karakterlerinden sevdiklerimi bilgisayarıma kaydettim. Kağıtlar 3 gün sonra gelince inkjet yazıcı ile (yazıcının iron-on transfer ayarında) kaydettiğim karakterleri kağıda aktardım.

Her bir karakteri makasla çevresinde hiç beyaz bölge kalmayacak şekilde kestim. (Beyazlık kalırsa ütüyle aktardığınız zaman etrafında kirli beyaz bir bölge gözüküyor). Ütüyü 2. dereceye getirip buhar ayarını kapattım. (koton ayarı). Parkenin üstüne bir kumaş serip önlüğü bu kumaşın üzerine serdim. (Ütü masası yumuşak olduğu için kullanışlı olmuyor, masa veya karton gibi sert bir yüzey bulmalısınız.) Kestiğim deseni önlüğün üstüne yerleştirip (kağıdın arka tarafı bana doğru olacak şekilde) ütüyle üstüne sertçe bastırdım. Birkaç saniye bu halde tutup kağıdın arkasından desen görünene kadar ütülemeye devam ettim. Daha sonra kağıdın soğuması için 1 dakika kadar bekleyip kenarından başlayarak kağıdı kaldırdım. Yıkama sırasında deseni gitmesin diye bir de fırın kağıdıyla (yağlı kağıt) aynı işlemi tekrarladım. (Bu bilgiler transer kağıdının arkasında yazılıydı ancak türkçesi olmadığı için detaylı anlatmayı tercih ettim.)

Her bir sete bir de renkli minik çoraplar eklemeyi düşünüyorum. Şimdi sırada 4 kırkyama (patchwork) bebek örtüsü var. Bakalım onları da bu kadar çabuk bitirebilecek miyim?

Şeker Çantalar

Sebze yemeklerim yazılmayı bekliyorlar ama  ben bugün size odamın en sevdiğim köşesini göstermeyi tercih ediyorum. Ablamın evlenmeden önce kendi odası için aldığı rafın üstünde baktıkça gülümsememi sağlayan objeler duruyor. Camilla Engman'dan aldığım örgü oyuncak, Monica Calvo'dan aldığım bir çizim, sevdiğim -ama artık eskisi kadar görüşemediğimiz için üzüldüğüm- bir arkadaşımın etaminle işlediği minik bir yastık, Adige cumhuriyetinden gelen tahtadan yapılmış kadın ve babamın son gezisinden getirdiği matruşkalar. Dün bunların yanına bir de sevgili Banu'nun yapıp gönderdiği harika çanta eklendi. Banu geçen hafta bana bir çanta göndermek istediğini söyleyince çok sevinmiştim. Yabancı elişi sitesi yazarlarının en kıskandığım yönlerinden biri devamlı yaptıkları harika şeyleri kendi aralarında takas etmeleriydi. Hatta geçen aylarda birbirlerine yolladıkları çantaları görüp içimden "keşke!" demiştim.

Artık ne kadar içten dilemişsem sevgili Banu'nun el yapımı çantalarından birine kavuştum. Çantanın için fotoğrafta görülen beyaz üstüne portakal desenli kumaşla dışı ise kot kumaşla kaplı. Portakal ağacını ve piknik örtüsünü süet tarzı bir kumaş ile çalışmış. Çantanın iç gözünden ise fotoğrafın kenarından görülen şeker çıktı, yeğenim bize gelince şekeri görmesin diye dua ediyorum bu arada. Ben onun kadar maharetli olmasam da umarım Banu benim onun için yapacağım elişimi beğenir. Sevgili Banu, çanta ve şeker için tekrar çok teşekkür ederim! (Banu'nun web sitesi kısa bir süre sonra açılacak ama sorularınız olursa kendisine candybags@gmail.com adresinden ulaşabilirsiniz.)

Bir Önlük Hikayesi (tie one on)

Yabancı elişi günlüklerinden Angry Chicken'ın sahibesi Amy'nin sitesinde "tie one on" adlı bir bölüm var. Bu bölümde her ay bir konu yayınlanıyor ve siz bu konuya uygun bir mutfak önlüğü hazırlıyorsunuz. Eylül ayının konusunun "mutfak havlusundan yapılmış önlük" olduğunu okuyunca ben de bu etkinliğe katılmak istedim. İstediğim boyutlarda bir mutfak havlusu arayışı içerisindeyken ablamın önerileriyle eskiden yaptığımız etamin mutfak havlularından işleyip önlük haline getirmeye karar verdim.

Bakırköy'deki etamin dükkanına gidip istediğim kumaşı ve işleyeceğim deseni seçmeye başladım. Uzun süren kararsızlık dakikaları sonucunda mevsimle uyumlu olması için açık kahve tonlarındaki bir kumaşı ve erikli desenleri seçtim. Akşamları işten geldikten sonra birer ikişer kareleri tamamladım. Tüm kareler bitince önlüğün kemerini yapmak için krem rengi saten kurdale aldım.

Cuma akşamı annemi  dikiş kısmını yapması için ikna ettim. Annemle önlüğe pile yapmaya karar verdiğimiz için ilk önce pile yerlerini belirledi. Kurdaleyi bel kısmına da dikeceği için iğnelerle önlüğe tutturdu. Daha sonra kurdaleyi ve pileleri ütüledi (herhangi bir kumaşı dikmeden önce mutlaka ütülemek gerekiyormuş) ve makine ile iğnelediği yerleri dikti. (kurdalenin düğüm atılacak yerlerini de v şeklinde dikti).

Önlüğün önü

Önlüğün arkası.

fluffy

Camilla, benim ilgiyle takip ettiğim isveçli bir çizer. ara sıra sitesinde kendi ördüğü oyuncakları satıyor. ne zamandır bunlardan birini yeğenim için almak istiyordum. nihayet en sevdiğim renklerde ördüğü fluffy'i aldım. ne zaman gelecek diye merakla beklerken bugün gelen postaların arasında çıkan paketi görünce çok sevindim. ortadaki fotoğrafta fluffy Katrina M. Davenport'un yazdığı, portakal ağacı'nın başlıklarını da hazırlayan harika çizer Penelope Dullaghan'ın resimlediği Denise's Mold isimli kitabı okuyor. Denise's Mold annesinden gizli gizli fen deneyleri yapmaya çalışan küçük bir kızın öyküsünü anlatan harika bir kitap. Katrina, kitabı," to meryem, reach for your dreams!" diye imzalamış. son fotoğrafta da fluffy, mode torten kitabındaki zebra kek tarifini inceliyor. mode torten ve torten hits kitapları da hafta başında geldi. inşallah lisedeki almancam tarifleri denerken beni yarı yolda bırakmaz.

Camilla, thanks a lot! Katrina & Penelope, congratulations!

mutluluk kaynakları

fotoğraftakiler, son günlerde yüzümü en çok güldüren şeyler. tatlı yeşil renkteki paketin içinden Zinnur'un amazon'daki kitap listemden aldığı flo braker'ın harika kitabı "the simple art of perfect baking" çıktı.  son idealim bir pasta evi açmak! (babam okuyorsa muhtemelen gülümsüyordur, benim gibi ideali sürekli değişen başka biri var mıdır?)

sağ üsttekiler benim en sevdiğim çiçekler. şimdi yerlerini yapraklara bırakıyorlar ama birkaç haftalığına yaşattıkları mutluluk baharın gelmesini beklemek için yeterli bir sebep oluyor.

sol alttakiler bu sene ilk tohum maceramın sonuçları; su teresi, sarı domates ve tatlı kabak ilk yapraklarını açtı! mesclun salata & taze sarımsaklar açacak mı?

sağ alttaki ise yine Neşe'nin paketinden çıkanlardan. tavşan şeklindeki minik kumaşlar siz sofrayı hazırlarken pişirdiğiniz yumurtaların sıcak kalmasını sağlıyor! almanca kurabiye kitabı ise fotoğraflarına bakmak için bile yeter aslında ama mutlaka birkaç tarifini de deneyeceğim.

(çok fazla ünlem işareti kullandım biliyorum ama maalesef sevincimi başka türlü ifade edemiyorum...)

posta

kötü bir gün geçirseniz bile akşam üzeri isveç'ten gelen bir paketin içinden çıkanları görünce gününüzün aynı şekilde devam etmesi imkansız hale geliyor.  meryem'i, benim amonyak aradığımı, daim'i sevdiğimi ve daha pek çok şeyi düşünüp bir paket gönderen okuyucularımın olması benim için en kazançlı işlerden bile daha mutluluk verici. 

meral hanım her şey için çok çok teşekkürler!

bayramınız mübarek olsun!

yarın hepimizde bir telaş olacağı için bayramınızı bugünden kutlarım. dostluk, kardeşlik ve muhtaç olana yardım etme duyguları ile dolu mutlu ve huzurlu bir bayram geçirmeniz dileğiyle...

yukarıdaki resim Allison Reuling'e ait, resimdeki kızın elbisesine çok benzeyen bir bayram kıyafetim vardı çocukken.

3 kasım 1980

doğum günüm... 2004 çok güzel geçti, inşallah bundan sonrakiler de iyiliklerle, güzelliklerle geçer. bu arada bana çikolata aromalı kahve & kahve fincanı hediye eden sevgili arkadaşım feyza'ya, sürpriz yapıp amazon wishlist'imden kitap gönderen ankaralı tatlı okuyucumuz aslı'ya çok teşekkürler. (anneme söylemeyin ama ben de onun için yarına bir çiçek demeti siparişi verip, içindeki karta "canım anneciğim, geçen senelerin her günü gösterdiğin sevgi ve ilgi için teşekkürler" yazdım.)

resim: silvana langlois

clementine

Clementine

madeline & hünkar beğendisi

geçen hafta porto riko'da yaşayan madeline'dan bir email aldım. madeline, porto riko'da aşçılık okuyor ve eşi türk. yaşadığı şehirdeki bir gazete okulundaki öğrencilerden bir yemek yapmalarını isteyince o da portakal ağacı'nın ingilizce versiyonunda bulunan hünkar beğendi tarifini biraz değiştirip uygulamış. tebrikler madeline!

not: hünkar beğendiyi ingilizceye madeline'ın eltisi olan betül akın çevirmişti. bu yüzden betül'e de teşekkür etmeliyim...

2!

iyi ki doğdun meryem! sayende teyze olmanın ne kadar harika bir duygu olduğunu anladım.

seni çok seven teyzen...

ilüstrasyon: Christine Miller

haftasonu; kaybolantatlar, çiya & çilekler

bu haftasonu benim için çok güzel geçti. cumartesi günü kaybolan tatlar gurubu'nun toplantısı için kardeşimle birlikte kadıköy çiya'ya gittik. çiya; anadolunun unutulmaya yüz tutmuş lezzetlerini yeniden yaşatması ile ünli bir lokanta. sahibi musa bey de bu konu ile ilgili çok fazla emek harcayan bir isim. (amerikada bu temmuz ayında çıkacak bir dergide onunla ilgili bir makaleye ve yedi tarifine yer veriliyor. )

toplantının katılımcıları türk mutfağı için önemli çalışmalar yapan yazarlar araştırmacılar, bir de benim gibi bu işe merak duyanlardı. Yazar ve Araştırmacılardan bazıları: Ergun Baskan ('Kalbe Giden Yol'un yazarı), Ramazan Bingöl (Yeni Şafak Gazetesi Yazarı), Nazlı Türker Pişkin (Sofra Dergisi yazarı, Kitap Yayınevi Yemek Kitaplari Editörü), Sema Temizkan (Bizanslı Yemekler kitabı'nın yazarı), Ayfer Ünsal (uluslararası yerel yemek kitabı ödülünü alan Ayintab'dan Gaziantep'e Yeme İçme kitabının yazarı, aynı zamanda Sofra dergisine de yazıyor.) Gökçen Adar (Mutfakta Dört Mevsim, İlkbahar-Yaz'ın yazarı. Ayrıca çok iyi bir araştırmacı), Tijen İnaltong, (Bir Ot Masalı, Mevsimlerle Gelen Lezzetler, Mutfakta Zen, Tak Sepeti Koluna kitaplarının yazarı. Toplantı sırasında portakalağacı ile ilgili çok güzel sözler sözleyip beni mahcup eden, konuşmalarımız sırasında bana kitap yazmamı söyleyip moral veren insan), Tangör Tan (Lokanta'nın aşçılarından. kendisiyle bir iki dakika konuştuktan sonra benim önümde daha çok uzun bir yol olduğuna karar verdiğim kişi), Oya Kayacan (Açık Site yazarı), Nedim Atilla (Akşam Gazetesi yazarı. Aynı zamanda pekçok kitabı var. bunun yanısıra İzmir yemek kültürü ile ilgili de pek çok araştırmaları bulunuyor), Renan Yıldırım (Lezzet Dergisi Editörü)

toplantı için o kadar farklı ve çok sayıda yemek hazırlanmıştı ki sadece bir kaşık yememize rağmen yaklaşık 15 farklı lezzetle tanışmış olduk. (kardeşime bu tanışma işlemi kimi zaman zor geldi ama Musa bey'in ve garsonların ısrarları ile hepsini denedi.) sonuçta istesem belki ancak birkaçı ile karşılaşabileceğim pekçok kişiyi bir arada görmüş oldum.

cumartesi akşamı eve gelince beşamel soslu tavuklu börek ve bir yıl aradan sonra tekrar kokos kurabiyesi yaptım. börekler direkt buzdolabına gittiler gerçi ama ben bir şey yapmış olmanın mutluluğunu yaşadım.

pazar günü sabahını amcamlarla etrafında ördeklerin dolaştığı bir sitenin içinde kahvaltı yaparak öğleden sonrasını ise teyzemle ellerimize dikenler batarak çilek toplayarak geçirdim. teyzem çileklerinin fotoğrafını çekip kendi bahçesinden olduğunu belirtmemi söyledi ısrarla. akşam eve gelir gelmez de bu minicik çileklerle tart yaptım. (haftasonunun tariflerini önümüzdeki günlerde yazmaya çalışacağım) gerçi ben mutfağa girdiğimde etrafımdaki insanların aç olduklarını unuttuğum için biraz sorun çıkarmış oldum ama bir önceki günden yaptığım börekleri ve kokos kurabiyelerini önden servis yapıp ortamı yumuşatmaya çalıştım...

şeker, balık & kuşkonmaz

5 gün boyunca sadece balık, buharda pişmiş pilav, kuşkonmaz ve fuarda dağıtılan şekerlerden yiyince kendi yemeklerinizin ne kadar güzel olduğunu anlamak çok kolay oluyor.

tayvan'dan birkaç saat önce döndüm. bilgisayarı açmaya fırsat bulamadığım için boşuna götürmüş oldum ama annem sağolsun sitedeki yorumları benim için hergün okumuş. yokluğum sırasında yorum gönderen herkese çok teşekkürler. bu akşam hepsini cevaplayıp, tayvan'da olanlardan biraz bahsetmeye çalışacağım...

haziran takvimi

bugün akşam saatlerinde 17 saatlik bir yolculuk için uçağa binmiş olacağım. önümüzdeki 5-6 gün buralarda olmayacağım ama eğer yanımda bir bilgisayar götürebilirsem siteye yazmaya devam edeceğim. gitmeden önce; haziran ayının masaüstü resmi. (1024x768, 800x600) sağlıcakla kalın...

cuma günü amerika'ya; ablamı ve yeğenimi görmeye gidiyorum. eğer önümüzdeki haftaya kadar yazamazsam diye herkesin kurban bayramını şimdiden kutluyorum...

vildan'a hediye...

cumartesi günü üniversiteden diğer arkadaşlarımla beraber bizi ağırlayan vildan'a teşekkür etmek için hazırladığım paket. hediye seçmeyi pek başaramadığım için benim sevdiğim (onun da seveceğini düşündüğüm) şeylerden birer tane de vildan için aldım. paketin içindekiler; keri smith'in living out loud kitabı, 4 tane winnie the pooh kalemi, bir poşet tayvan'dan gelmiş yeşil çay, bir poşet almanya'dan gelmiş goran tea, bir poşet elma çayı, dünya konferansı için hazırlanan kitap ayraçları ve starbucks after coffee mints. kitap ve kalemler dışındakileri tabanına pottery barn kids kataloğundan limonata içen çocukların fotoğrafını yapıştırdığım metal bir kutuya yerleştirdim, kitap ve kalemleri de teşekkür kartıyla beraber ayrıca paketledim...

sonbahar tatları

bu aralar yabancı sitelerde autumn delights diye bir olay var. bu sonbaharda sizi mutlu eden olayları bir fotoğraf haline getiriyorsunuz. benim sonbahar mutluluklarım da yandakiler; etamin, bitki çayları, seyahat planları, eski dostlar, yeni kitaplar, kuruyan çiçekler, elmalı tatlılar, eski tarifler.

yarın üniversite arkadaşlarım bize geliyor. onlara annemin 80'lerde tuttuğu yemek defterinden birşeyler yapacağım. biri tuba'nın isteği üzerine elmalı turta olacak. geçen haftaki elmalı pay'dan biraz daha farklı. diğeri kıymalı poğaça (annem gerçi deftere tuzlu pasta diye yazmış). sonuncusu da fondan. fondan kelimesi bana nedense çalıkuşunu hatırlatıyor. galiba feride yatılı okulda kalırken kamuran ona bir kutu fondan gönderiyordu. yoksa onlar bonbon muydu...

iki sene önce diktiğimiz nar ağacımız ilk meyvesini veriyor. önümüzdeki ay taze nar ile bir sürü yeni tarif deneyebileceğim demektir....

kağıt+iplik=yeni kartlar

resimlerin büyük hallerini görmek için üzerlerine tıklayabilirsiniz.

öğlen işyerinde elektirikler kesilince dün akşam yaptığım mektup kartları için zarflar hazırladım. geçen sene tasarım okullarının gönderdikleri katalogların sayfaları zarf yapmaya çok elverişliymiş. bu sene gene mi katalog istesem acaba?

resimleri tıklayarak büyük hallerini görebilirsiniz...

posta kutusu

dün akşam hiçbir şey pişirmedim ama ilk mektup kartlarımı yaptım. amazon'dan aldığım kitabın gelmesini bekleyemedim ve kendi kendime denemeye başladım. ben en çok şehir haritasını iki tarafa yapıştırıp yolların kesiştiği noktaya post-it ile "follow your dream" yazdığım kartı sevdim. gece tüm kartları yapıp bitirdikten sonra aklıma saate bakmak geldi; 02:18. geceyarısına kadar bunlarla uğraştığımı görünce aklıma how much joy can you spend kitabında okuduğum cümle geldi;

then you happen to look up and notice that three hours passed and what you created is pretty damn great. and that's when you know bliss.

yeni isim

sitenin yeni adresi portakalagaci.com